Walpurgisnacht

Beltane, Walpurgisnacht; volgens natuurgodsdiensten het begin van de zomer. Op de avond van 30 april, net na zonsondergang, trokken jonge stellen het bos in om de liefde te bedrijven en zo de vruchtbaarheid in het bos te brengen. Daarna werden de Bel-vuren aangestoken om de gelijknamige god van het licht en de genezing te vieren. Toeval of niet, vandaag slaap ik voor de eerste keer in mijn nieuw appartement. Ik vind dat idee van licht en genezing wel toepasselijk. Mijn brandverzekering is net betaald, maar het vreugdevuur zal zich in dit geval beperken tot een theelichtje. De maan flonkert alvast mooi in de Visserijvaart, die ik zie vanop mijn kleine balkon. Volgens aloude volksverhalen zweven er vannacht heksen door de lucht. Ik zweef een beetje mee, en hoor niks anders dan mijn eigen, lichtjes zenuwachtige ademhaling. Wat zal dit nieuwe avontuur me brengen? Zal ik hier graag wonen? Zal ik hier gelukkig zijn? Wat gaat deze plek met me doen? Mijn buurman heet Joost, en die zal het misschien weten, maar voorlopig heb ik er het raden naar. Casanova verhuisde naar verluidt bijna honderd keer. Bij mij is het (slechts) de negende keer. Negen. Is dat geen heilig getal? Ik heb er een goed gevoel over… Zoveel magie in de lucht, dat kan gewoon geen toeval zijn.