Op dit moment maken mensen
door tijdzones en meningen heen,
het eten of de bedden klaar;
maken beloften, of gedichten
terwijl een zwart gat
vier miljard zonnen
in het centrum van onze Melkweg
de vergetelheid schreeuwt
met open mond
Op een dag zal het de tao te ching
de kritiek van de zuivere rede
de goddelijke komedie
de sterrennacht
en de vier seizoenen
met zich meenemen
Ik weet dit
En toch is een nieuwe bloesem
aan een oude tak genoeg
om een onherroepelijke minuut
met open mond
te staan kijken naar de eeuwigheid
Ik weet dit
En toch is een nieuwe bloesem
aan een oude tak genoeg
+++
Maar gemis en verlangen
zoeken naar een evenwicht
het kantelpunt is de vriesnacht
wanneer hoop tot wanhoopt bevriest
en in het beste geval
weemoed komt des avond
voor een oude tak met bevroren bloesem
onderweg naar Ispahaan…
.
LikeLike