Open mond

Op dit moment maken mensen

door tijdzones en meningen heen,

het eten of de bedden klaar;

maken beloften, of gedichten

terwijl een zwart gat

met de massa van

vier miljard zonnen

in het centrum van onze Melkweg

de vergetelheid schreeuwt

met open mond

Op een dag zal het de tao te ching

de kritiek van de zuivere rede

de goddelijke komedie

de sterrennacht

en de vier seizoenen

met zich meenemen

Ik weet dit

En toch is een nieuwe bloesem

aan een oude tak genoeg

om een onherroepelijke minuut

met open mond

te staan kijken naar de eeuwigheid

Een gedachte over “Open mond”

  1. Ik weet dit
    En toch is een nieuwe bloesem
    aan een oude tak genoeg

    +++

    Maar gemis en verlangen
    zoeken naar een evenwicht

    het kantelpunt is de vriesnacht
    wanneer hoop tot wanhoopt bevriest

    en in het beste geval
    weemoed komt des avond

    voor een oude tak met bevroren bloesem
    onderweg naar Ispahaan…

    .

    Like

Plaats een reactie