Reis door mijn kamer

”Ik ga niet reizen. Ik blijf rustig thuis op mijn studeerkamer. Ik zal u door mijn kamer laten reizen tot het u duizelt!” In ieder object schuilt een verhaal, dat laat Maarten Biesheuvel zien door zijn werkkamer te beschrijven. Hij maakt een tocht langs zijn typemachine, bureaustoel, foto’s van mensen en steden, en vertelt de anekdotes en herinneringen die met de inrichting verbonden zijn.
Ik vind dat een wondermooie denkoefening die we, in deze periode van eenzame opsluiting, misschien allemaal eens kunnen maken. Daarom heb ik het deze morgen zélf maar al eens geprobeerd in het salon: de bank waarop ik zit komt van Deba en werd geleverd in een volledig andere kleur en opstelling dan degenene die ik besteld had. Jammer, want ik had net een bijbehorend tapijt gekocht dat dan plots niet meer matchte. Maar ach, diezelfde week heeft mijn broer over dat dure, handgeweven tapijt (per ongeluk weliswaar) een hele pot gloeiend heet kaarsvet omgestoten. Nou, dat probleem was dan meteen opgelost. Verder moet u zich deze kamer voorstellen als een lange, smalle en sober gemeubileerde rechthoek waar maar liefst 45 planten staan. Dat krijg je met tweeverdienders die niet weten wat ze met hun ecocheques moeten doen. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn planten, maar laatst hadden we hier een wolluizenplaag. En die smerige beesten hadden zich dus in alle 45 de planten genesteld! Omdat wij moderne en ecologisch denkende mensen zijn, kochten we, op aanraden van een vriendin, een biologisch bestrijdingsmiddel: larven van lieveheersbeestjes. De larven kwamen toe in een plastic doosje, gevuld met kleine, witte, papiersnippers. Op het eerste gezicht zag je ze niet. We strooiden dan maar de hele doos over de planten leeg. Beter teveel dan te weinig, dachten we. Bleek achteraf dat je met zo’n doosje een heel voetbalveld bestrijdt… En nu zijn al die larven volgroeid. Moet ik er nog een tekening bij maken? Om van die duizenden papiersnippertjes, die tot in de gordijnen en tussen onze tenen hangen, nog maar te zwijgen.
Sorry, beste meneer Biesheuvel, ik krijg wat last van een hoge bloeddruk. U had een goed idee, maar eerlijk; het werkt niet voor iedereen.