Verjaardag

Beste Vincent, vandaag is het jouw verjaardag en ook die van mij. En er zijn nog wel meer zaken die onze tere zielen met elkaar verbinden. Onze geboortedatum lijkt ons op het lijf geschreven: het is de tijd van het jaar dat de roze en witte bloesems van de sierkers en de ceder boven onder hoofden kringelen, en ons uitnodigen om te verzinken in dagdromen. Het is de tijd van het jaar dat de natuur haar tomeloze kracht laat zien, en na een lang duel met de winter de strijdvaardige degen naast zich neerwerpt. De zon schijnt hoog en hel over de met krokussen overzaaide grasperken in de haven en op het gezicht van de wintervermoeide mensen die langs de kades struinen. De sleutelbloemen richten zich op naar de lazuren hemel en wuiven in de ijle noorderwind naar de voorbijvarende stapelwolken. De trekvogels komen terug uit verre landen, de magnolia bloeit breed en trots.
En ik kijk met verwondering en passie naar jouw schilderijen, ik voél ze: ik voel de vervoering van die bedwelmende gelen en speelse blauwen. Ik houd van je verlaten korenvelden, je blank bloeiende bomen, je kronkelende takken, je bloemen, je eenzame sterrennachten, en van alle andere schitterende parels in het uitspansel van jouw geniale maar getormenteerde geest. Ik lees je brieven en kijk door het raam van je ziel; er was lust voor leven, een ánder leven. Jij zou nu eens moeten weten, Vincent, hoeveel harten je in vervoering hebt gebracht, en nog eindeloos lang zal brengen. Bedankt voor de passie, de geestdrift en het harde werk dat je in je korte leven als geen ander wist te schilderen met de kleuren van je verbeelding. Je inspireert me. En als het een troost mag zijn: ik vind, en bijzonderlijk vandaag, het leven ook erg kort in vergelijking met de eeuwigheid. Je eeuwige bewonderaarster, Sarah