Gand-la-Morte

Alleenrecht op de straten

Die zwijgen en toch praten

De kinderkopjes blinken

Voetstappen weerklinken

Schaduwspel van lijnen

Ze dansen en verdwijnen

Als slanke serpentines

Op de muren van ruïnes

Ze leren mij de taal, zowaar

Van solitaire wandelaar

Struinen langs de grachten

Niets om te verwachten

Een blokje rond, het hoekje om

Hoofd omlaag, de rug wat krom

Een hoed, een sjaal, een paraplu

Een mijmering, een pardessus

Nog even om het huizenblok

Want ver klinkt al de avondklok

De stad vertelt met luister

Zo stil en wreed, zo duister

Tekening: Jules De Bruycker

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s