Alleenrecht op de straten
Die zwijgen en toch praten
De kinderkopjes blinken
Voetstappen weerklinken
Schaduwspel van lijnen
Ze dansen en verdwijnen
Als slanke serpentines
Op de muren van ruïnes
Ze leren mij de taal, zowaar
Van solitaire wandelaar
Struinen langs de grachten
Niets om te verwachten
Een blokje rond, het hoekje om
Hoofd omlaag, de rug wat krom
Een hoed, een sjaal, een paraplu
Een mijmering, een pardessus
Nog even om het huizenblok
Want ver klinkt al de avondklok
De stad vertelt met luister
Zo stil en wreed, zo duister
Tekening: Jules De Bruycker