Giljom

In het achterland van Brugge

Leerde hij als knaap verplicht

Het ploegen van de akkers

Het dorsen van het rijpe graan

De oorsprong van de soorten

Marmerspin en stalmuursluiper

Vliegend hert en bosbesbij

En daarom, zelfs niet als kind,

Nam hij aan wat God hem zei

Want voor hem lag de extase

In nieuwsgierige verwondering

Hier en nu, en altijd weer

Een te zijn met alle dingen

Als een stil, passief genot

Met de nasmaak van de hemel

Een idee van eeuwig leven

Dat hij niet hoefde te krijgen

Omdat hij het al in zich had

Als kind leerde hij meer, zei hij,

Dan in de winters van zijn jaren

En als kind verliet hij vredig

Zijn doodsbed in de stad

Tot de laatste zucht indachtig

Marmerspin en stalmuursluiper

Vliegend hert en bosbesbij

Giljom, geen dunne ademwolk

In een zee van dode dingen

Maar een relatieve dood

In een Achterland dat trouw blijft

zingen

Schilderij: Ernst Ludwig Kirchner