Homo alcoholicus

queen-latifah

Beste alcohol,

We hebben altijd al een passionele, ambigue relatie gehad. Maar nu ben je te ver gegaan!

Wij hadden een afspraak en jij hebt je daar niet aan gehouden. Je had me gezegd dat ik enkel moest afdokken en drinken. En jij zou me op jouw beurt een fantastische avond bezorgen waarin ik de show zou stelen. Je zou me innemend, grappig, sexy en interessant maken, weet je nog? Ik zou de ster van de dansvloer zijn, geliefd door alles en iedereen…

Maar na 8 uur afzien en nagenoeg hersendood verklaard te zijn geweest, ken ik ondertussen de waarheid. Mijn vrienden (als ze zichzelf zo nog willen noemen) hebben me immers alle gênante verhalen uit de doeken gedaan, de foto’s getoond die me tot in der eeuwigheid zullen achtervolgen, mijn avant-gardistische dansmoves en dubbele tong geïmiteerd, alsook die openstaande rekening betaald die me doet vermoeden dat het erg laat geworden is.

Het feit dat ik de volgende dag eigenlijk moest werken kon je dus blijkbaar ook geen moer schelen! Als ik ineens in het toilet een poster sta te zoenen, luidkeels “La paloma blanco” sta te kwelen voor heel het café, hartsgeheimen en hoofdzonden op tafel smijt, al mijn spullen verloren ben en de horlepiep sta te dansen met pindanoten in mijn neus, is het tijd om me te zeggen dat het welletjes is geweest, goddammit! Jij verkneukelt je natuurlijk in het om zeep helpen van mijn goede reputatie en zelfvertrouwen. Ik gelóófde je toen je me influisterde dat ik op Queen Latifah geleek…Een leugen. En binnenkort sta je weer met een ander onschuldig slachtoffer aan te toog te flirten, terwijl ik buiten sta te verkleumen omdat ik geen enkel café meer binnen mag. Klootzak!

Ondertussen gaat het iets beter. Om terug op krachten te komen en die jankende kater te verdrijven heb ik een goed ontbijt genomen, denk ik… Ofwel was dat een heel creatieve omelet, ofwel het avondmaal van gisteren dat terug op mijn bord is beland. Ik durf niks nog met zekerheid zeggen. Wat ik wél weet, is dat den apotheker goed aan mij verdiend heeft met al die paracetamol. Evenals die boekenwinkel waarvan ik de integrale voorraad muntjes heb opgekocht. Bedankt om me dus weer eens een loer te lappen, me te misleiden, me berooid en badend in schaamrood achter te laten. Sorry, ook al ben je een lekker ding, ik verlaat je (zéker tot volgend weekend)!

3 gedachten over “Homo alcoholicus”

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s