Sparen

Als we dit jaar op verlof willen, zullen we daar hard voor moeten sparen. Te beginnen met onszelf af te vragen welke imaginaire behoeften ons leven doorheen de jaren zijn binnen geslopen. En welke voorzorgsmaatregelen we kunnen treffen om de schaars gevulde geldbeurzen terug aan te spekken.
Vijflagig wc-papier is bijvoorbeeld écht geen must meer. Vijflagig gazettenpapier dan weer wél. Enkel opletten voor clandestiene aardappelschillen… Met het badwater wordt tegenwoordig ook de schotelwas gedaan en eventueel de vloer nog eens gedweild. Als je je washandjes als sloffen gebruikt, gaat het eens zo goed! En geef toe, zeep is zeep, dus Dreft will do. Zeker voor zij met vette haarwortels.
Bus en tram laten we letterlijk aan ons voorbij gaan: laat de knieschijven maar lekker knakken en kraken! Misschien trekken we dan nog terug van de ziekteverzekering. En de digi-box kreeg ook al de bons: die lege uren tv-gapen worden vervangen door een romantische avondwandeling onder een gaanderij van lindebomen die naar het water leidt.
Erna, Christelle en Venus zijn ook van de partij. Hun logge lijven baden in het scheldewater terwijl hun rijke bewoners op het dek van dezelfde zonsondergang genieten als wij, arme sukkelaars, die op de kades met een goedkoop glas wijn discussiëren over gebrek aan luxe. Maar aan de hand van onze pic-nic wel moeten besluiten dat goedkope groenten even lekker smaken als dure… Onderweg naar huis ontmoeten we de buren en trakteert de crèmekar op een bescheiden dessert dat de slanke lijn alleen maar ten goede komt. Besparen is best fijn. In zekere zin word je er een beetje ‘rijker’ van. En dat reizen hoeft misschien ook niet meer. ’t Is hier ook schoon, op Meulestee!