Het verlangen en de hunkering
de lust, de wens, de zin, de zucht
schijnt boven onze hoofden:
tot zij dooft zoals de avondlucht
In de schemer van de liefde
breekt het licht in scherpe stukken
de begeerte lijkt verloren…
Wat ooit kon, kan niet meer lukken
Maar barrels van de hartstocht,
de stofwind van herinnering
stuift immer op met wilde drift
en landt op zoete mijmering
De schoonheid van wat was
en de mildheid van gemis:
de lichtende nachtwolk schijnt
nog even door de duisternis
Sarah De Grauwe -De Grauwe Gekheid 