Eyeopener

Wie of wat hierachter zit kan ik u ook niet vertellen. Ik ben doorgaans niet zo aan complottheorieën, maar het is inderdaad wel vreemd dat nét Wuhan, kloppend hart van de Chinese productie én thuisbasis van een bedrijf dat experimenteert met dodelijke virussen, getroffen wordt door COVID-19. Nét nu Trump dreigt afgezet te worden, nét nu hij nog even tijd heeft om de held te spelen die Amerika redt van de ondergang, nét nu de Brexit van kracht is gegaan en nét nu de economie een stevige boost kan gebruiken. Of houdt Corona de massamigratie tegen? Of zit hier misschien een steenrijke klimaatactivist achter die op machiavellistische wijze een bom probeert te leggen onder het geglobaliseerde kapitalisme en de overconsumptie van Chinese rommel die de wereld naar de knoppen helpt? Er zit iets in, toch?
Toegegeven, ik speel al graag eens advocaat van de duivel: soms moeten de dingen eerst erger worden vooral ze beter kunnen worden. En ik weet niet of ik de enige ben die er zo over denkt, maar deze pandemie zou op de lange termijn inderdaad wel eens voor nieuwe opportuniteiten en frisse inzichten kunnen zorgen. Wat betekenen grenzen nog binnen een geglobaliseerde wereld? Wat is het alternatief op de wereld zoals wij haar nu kennen? Hoe creatief zijn wij als soort? Hoe solidair kunnen en willen wij zijn in tijden van nood? En zijn wij in staat om welvaart in te wisselen voor welzijn?
Hoe je het ook draait of keert, Corona is een eyeopener. Vandaag lachen we nog. Morgen bewenen we de dingen die we verloren zijn en misschien wel nooit eerder ten volle hebben gewaardeerd: de vrijheid om te hebben wat we maar willen, te gaan en te staan waar we willen, te doen wat we willen, met wie we het willen, en wanneer we dat willen. Al komt het misschien niet zover als sommige dystopische denkers ons graag willen doen geloven; het Corona-verhaal is in ieder geval een goede denkoefening voor ons allemaal.