Zomerlief

Had u ook wel eens een zomerlief? Lang geleden, toen u nog nét met uw ouders op vakantie wilde naar de Alpen of een Italiaans gehucht?
Weet u nog hoe u hem of haar voor de eerste keer zag aan het ‘petit déjeuner’ of het zwembad, en ineens tóch nog een croissantje lustte of een ‘plonsje’ wilde wagen? Dan haalde u vast uw mooiste zomerglimlach boven, omringd door sproeten en een koppel kaken dat even rood aanschoot als die veel te kleine zwembroek die u droeg.
Daarop volgden dan twee intense weken die volledig in het teken stonden van een pril en onschuldig verleidingspel. In de speeltuin exprimeerde u tot slot, net voor het vertrek, uw allerdiepste gevoelens. Dat deed u in de vlezige taal van de liefde aangezien uw Italiaans of Frans helaas niet verder reikte dan ‘pasta pesto’ en ‘mon chérie’. Op dat moment leek het allemaal zo echt…
Maar de uitdrukking ‘loin des yeux, loin du coeur’ kent u ondertussen wél. In die tijd was er immers geen MSN of GSM. En dat ‘pennen’ kwam er ook niet van.
Maar ach, eenmaal de Belgische grens gepasseerd was u Gianni, Bertrand of Anette hoogstwaarschijnlijk al weer vergeten. Maar ik durf te wedden dat u toch nog een klein stukje van deze onmogelijke jeugdliefde hebt bewaard! In een schoendoos, bijvoorbeeld, van toen uw voeten nog drie maten kleiner waren, en uw hartje ongetwijfeld ook…