Herfstgedicht

Hier en daar valt reeds een blad
van oranje-rood en kopergroen
en ruist het langzaam gefluister
van het stervend hoogseizoen

Genietend van de eenzaamheid
wil ik door de heide struinen,
door meilandroos en erica’s
door huizen met geheime tuinen

Byron, Bronte, Wilde en Keats
dansend door diezelfde dagen,
lees ik onder ‘t laatste hazellover
dat zucht van hemels herfstbehagen

Een laatste zwaluw in de lucht
zweeft op de lauwe zefierwind
De haren wild als wingerdslag
en wangenrood als van een kind

“In summer’s mellow midnight”
Kust de maan mijn ogen dicht
en “rose-trees wet with dew”
sluiten dit honingzoete herfstgedicht