De klaproos
In de zachte, zoele windezucht
van de laatste groene junidagen
danst de klaproos in de lentelucht
tot een andere bloem komt plagen
De klaproos wil de eenzaamheid
en groeit slechts goed op arme grond
Op een berg van zand of berm gedijt
de kleine veldbloem rood en rond
In Vlaamse velden bloeit ze schoon,
op schildersdoeken eens zo goed;
het mooiste liefje van het veld
dat de wangen teder blozen doet
Behoud uw pas dus, wandelaar,
voordat ge door het weiland gaat
en met lompe stap of bars gebaar
de tere klaproos tegenstaat.
Schilderij: Les coquelicots – Claude Monet
Sarah De Grauwe -De Grauwe Gekheid 