Soms zou men willen vluchten
naar de toekomst of ‘t verleden,
naar een plaats die vrij is van
de zorgen van het heden
Naar een tijd die beter klonk;
netjes in de toon
Toen het levenswater rustig was
en geluk nog heel gewoon
Toen de stemmen in het hoofd
ons niet met kommer kwelden,
zongen in de zomer
en geen grote vragen stelden
Toen het onweer nog niet dreigend
in een loden hemel stond,
de donderslagen nog niet schalden,
men boven zich het zonlicht vond
Maar dan zouden we het onweer missen;
de bliksems van het wilde hart
Er zijn geen zwarte regenbogen
maar vele kleuren tussen
heil en smart
Schilderij: Zdzislaw Jásinski – The storm