De lippen van het water
vroegen meermaals om een kus
En de lucht om een omhelzing
Het balkon, de abyss
En je sprong
Om het water te kussen
Om de lucht te omhelzen
Om een allerlaatste keer
te verdwijnen in de tuin waarin
jouw wilde bloemen groeien
Hoe zalig moest het zijn
om alle pijn ineens te voelen
– en dan nooit meer
En je sprong
Zo vaak
Veel dieper dan de dood
Veel verder dan het leven, ja
Je sprong in iets dat vredig was
Waar kwade stemmen zwegen
Geen water meer, geen lucht
Alleen nog maar die leegte
om te vullen met iets Nieuws
♥♥♥♥ Nog steeds een wondermooie uppercut. Waarvoor dank.
LikeLike