Kerst

Straks schuift ge uw voeten onder de feestdis en kijkt ge om u heen: een decor van lichtjes, slingers en sprankelende fluitjesglazen. Ge probeert de dingen door een kinderbril te bekijken, in de hoop de magie en het wonder van vage herinneringen te heroveren. Een beetje tevergeefs. Aan de overkant zit moeder, die alweer een jaartje ouder is. En ge denkt aan de mensen die er niet meer bij zijn en ge voelt een tedere ontoereikendheid. Om het leed wat te verzachten schenkt ge uzelf nog een glas in, en ge trekt u op aan vaders laatste Druivelaarsmoppen. Maar toch…“De mensen die in duisternis wandelden, hebben een groot licht gezien; degenen die in het land van de schaduw van de dood woonden, op hen is vandaag het licht geschenen.” Zo staat het in de Bijbel. En het is schoon, want het is waar. In al dat kerstlicht zien we eens temeer de duisternis; het gemis, de teleurstelling, het nimmer van de dingen. In dat besef heft ge echter dankbaar het glas en wenst ge elkaar uw allerbeste wensen. En de anderen lachen naar u weer, en knikken vol van blijdschap. De liefde van vandaag: een herinnering voor morgen.Niet tegenstaande alles: fijne kerst iedereen

Schilderij: Mystical Nativity- Sandro Botticelli (1501)