In het stof van onze dagen
Schrijven wij geschiedenis;
De namen van geliefden
De namen van demonen
Of waar wij aan gestorven zijn
Scherven in het zwarte zand
Grijs verkleurd of roest-omrand
Wondermooi en imperfect
En toch perfect vervallen
Nu zo Nobel door de tijd
Dat wij helend willen strelen
Met een vinger of een hand
Over dat wat werd gebroken
Zodat het kostbaar wordt
Zodat we het als mythen
Als sagen en orakels
Als oude tarotkaarten
Als lange levenslijnen
Kunnen lezen in het stof
Het stof van onze dagen
Dat het licht altijd verstrooit
Maar schittert in ons spectrum
In al wat wij niet zagen
Schilderij: Dust Motes – Vilhelm Hammershøi
Zeer mooi Sarah
LikeLike