Beste testaankoop,
Mag ik vriendelijk doch met aandrang vragen het huidig assortiment “zomercosmetica” (verkrijgbaar bij de doorsnee drogisterij) te herevalueren en eventueel, bij gebrek aan efficiëntie, uit de winkelrekken te verwijderen? Ik verklaar mij nader:
Daar ik een voltijdse baan bekleed, in een pand waar niet het geringste zonnestraaltje overlevingskans wordt geboden, ben ik bij terrasjesweer genoodzaakt om beroep te doen op producten die mij toch enigszins een ‘zomerlook’ kunnen bezorgen. Maar dat is dus kennelijk niet zonder gevaren…Vooreerst nam ik mijn benen onder handen met waxstrips. Bij het aanbrengen van de hete was heb ik echter mijn billen verbrand waardoor ik nu rondloop met twee geglaceerde jambonneau’s. En ook die twee speklappen waar ooit wenkbrauwen hebben gestaan, bezorgen mij niet dat beloofde “wellnessgevoel” van op de verpakking. En ik weet niet of de afzetmarkt van waxstrips zich doorgaans tot de hottentottenpopulatie beperkt, maar 10 cm won’t do the trick! Dan maar de pincet bovengehaald om het huzarenstukje af te maken.
Een bus “bruin zonder zon” leek me de aangewezen oplossing om mijn transparante benen een lekker kleurtje te geven. Maar tenzij met “een natuurlijke goudbruine gloed” eigenlijk “zo oranje als een wortel” wordt bedoeld, is het goedje geen echte aanrader. Dat krijg je met Nederlandstalige handleidingen die door Chinezen worden geschreven. Had ik ze maar zoals grootmoeder met cichorei ingesmeerd! Dan maar een lange rok gekocht om de boel te bedekken. Islamisering is toch in de mode…
Om mijn haar te transformeren naar die Baywatchwaardige, zongebleekte beachwaves schafte ik mij een “Summer hairspray” met kamille- extracten aan. Na een halfuur kon je er dreadlocks van draaien. Bovendien sloeg het groen uit door het hoge halte “verzorgende” PPG’s, PEG’s en minerale zouten. Precies kalksteen! Een strooien hoed moest het fiasco camoufleren. En inderdaad, het verschil tussen stro en haar was amper te zien.
Met het parfum “Potpourri d’ été” heb ik me letterlijk de resterende Belgische bijenpopulatie op de hals gehaald. Ondanks het feit dat de moed me in de schoenen zonk, wilde ik de zomermaquillage nog een kans geven. Met mijn rococotintje zou men mij er namelijk van kunnen verdenken loodsupplementen te slikken…Een laagje primer, concealer, pore refiner, serum en dagcrème onder een dekentje van bruine font de teint, shaper, bronzer en matifiërend poeder. Verder nog eyeliner, mascara, oogschaduw en lipgloss. Maar eenmaal buiten smolt dat tweede gezicht er door de warmte en onder invloed van de zwaartekracht natuurlijk onmiddellijk af. Wie de film “Dead in Venice” gezien heeft, kan zich er ongetwijfeld iets bij voorstellen…
Ik pleit vanaf heden dus voor plamuurcensuur!
Met gefrustreerde groeten,
Sarah
Sarah De Grauwe -De Grauwe Gekheid 